FONTAINEBLEAU EN BARBIZON

 

Om deze 2 namen draait deze tentoonstelling.

Het plaatsje Barbizon omdat de schilders daar moesten logeren en dat later de SCHOOL VAN BARBIZON werd en Fontainebleau van wege het prachtige woud dat er links op de kaart ligt.

In deze kleine maar fijne tentoonstelling draaide het om drie schilders die schilderde naar de school van Barbizon eigenlijk zijn ze misschien wel de grondleggers ervan.

Deze schilders zijn ROUSSEAU, COROT EN NATUURLIJK VINCENT VAN GOGH.

Alhoewel deze laatste mogelijk nooit voet heeft gezet in het woud van Fontainbleau omdat hij in die tijd in een inrichting zat en op het einde van zijn leven was.

 

 

DE SCHOOL VAN BARBIZON

Ooit gehoord van plein-air painting?

Wel dat is ter plekke schilderen, bossen liefst en zo natuurgetrouw mogelijk.

En dat is heel iets anders dan in een studio of hoe de academies het willen.

Want iedereen kan een ander idee hebben van wat men ziet.

In de jaren 30 van de 19e eeuw trokken schilders naar het dorpje Barbizon om eindelijk  EEN BOS te schilderen zoals het was,  zoals ze het aantroffen. 

Ze deden dat in het grote woud van Fontainbleau.

Wat ik bedoel is b.v een zon beschenen laantje zal voor de ene schilder romantisch zijn voor de 2e spookachtig en voor de derde misschien wel angst aanjagend.

De ene dag schijnt de zon en de andere dag is de zelfde plek donker en regent het.

B.v van Gogh toch ook altijd goed voor iets afwijkends was nooit in Fontainbleau geweest maar bewonderde de Barbizon schilders in hoge mate.

Hij genoot van hun schilderijen en schilderde dan wat HIJ er bij voelde.

Meestal in het bos achter de inrichting.

B.v. zijn wortel hakbomen bos is toch iets anders dan de werkelijkheid. (is hout wat weer aangroeit)

 

 

Links een foto geleend van Wiki. en rechts wat van Gogh er bij voelde.

Wat hij voelde is een ruim begrip daar hij met zijn depressies in de inrichting zat toen hij dit schilderde.

En mogelijk is dit het laatste schilderij wat hij maakte want in dit jaar stierf hij door een pistool schot.

 

Eerst viel dat schilderen in de bossen niet mee want de schilders moesten hun kleurpigmenten door de olie roeren en dat werd buiten een enorme kliederboel.

Dit werd stukken beter toe er olie verf in tubes kwam.

En wat nog veel beter was dat er een trein verbinding kwam tussen Parijs en Fontainbleau en de schilders niet meer hoefde te logeren in Barbizon.

Van Gogh verzamelde prenten van de schilderijen van zijn collega's.

De schilders die deze schilderkunst beoefende vormde de school van Barbizon.

 

Hier een voorbeeld van het echte bos, het oude woud van Fontainbleau.

Je ziet de woudreuzen .hoe groot ze zijn door het bankje dat er onder staat.

Hier weer eentje van van Gogh die de beleving van de Barbizon schilders mogelijk toch heel anders ziet dan de eigenaren van het schilderij.